Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ.........



Διάβασα σήμερα.................................


"Κράτα με σφικτά....Ερχεται πάλι, μην με αφήσεις μόνη....Φοβάμαι....Φοβάμαι να περάσω πάλι τα ίδια...Ηδη σήμερα το πρώτο δάκρυ κύλησε δεν μπόρεσα να το συγκρατήσω....Πόσο πολύ θέλω να σε πληγώσω όπως με πλήγωσες εσύ πόσο να σε μειώσω όσο με μείωσες εσύ....Θυμήσου τι λόγια μου είπες....θυμήσου τα γράμματά σου....Τι υπήρξε αληθινό? Ολα ψέμματα?Γιατί ? Γιατί σε εμένα? Τι σου ζήτησα? Τι σου ζητάω? Αφησέ με όπως με άφησες πριν τόσους μήνες...
Ελα Αγγελε μου και διώξτον εσύ γιατί εγώ είμαι ανήμπορη, τον αγαπώ πραγματικά και δεν μπορώ ούτε στα μάτια να τον αντικρήσω μήπως και καταλάβει όλα αυτά που αισθάνομαι...μήπως και επιτέλους καταλάβει ότι εγώ είμαι ΑΛΗΘΙΝΗ και δεν κρύβομαι ούτε ντρέπομαι γιαυτά που αισθάνθηκα.....ΠΑΡΤΟΝ μακριά από τα ΟΝΕΙΡΑ μου αυτά μου ανήκουν και είναι τα μόνα που μπορώ να έχω τον πρώτο λόγο.....Αγγελέ μου εσύ που πραγματικά με αγαπάς και το ξέρω ότι είσαι δίπλα μου ΔΙΩΞΤΟΝ!!!!!!!!!!!!!!"
Φίλη τώρα ξέρω................
Καληνύχτα.....με πολλούς αγγέλους στα όνειρά μας.....

5 σχόλια:

mahler76 είπε...

"ούτε ντρέπομαι γιαυτά που αισθάνθηκα" Πολύ πρόσφατα είπα αυτή την φράση σε ένα φίλο πάνω σε μια συζήτηση για έναν έρωτα...τι περίεργο να την διαβάζω και απο σένα.
Σε προσκάλεσα σε ένα παιχνιδάκι αν έχεις χρόνο, διάθεση παίζεις.
Καλή σου μέρα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Όλα περνάνε, και μένει μόνο ότι ήταν και είναι αληθινό. Η εκδίκηση, συμβουλή μου, παγίδα... σκέψου το... :)) Καλημέρα! :)) :))

LIAKI είπε...

mahler76 ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ..ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ BLOG ΣΟΥ ΝΑ ΔΩ....ΚΑΙ...ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ...ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ?
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΑΚΙ!!!!!

ανεμορκορπίσματα ΠΟΛΥΣ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ....Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑΤΟ ΠΟΥ ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ ΚΡΥΟ...ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Λιά τα κείμενα σου ΄΄ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ…΄΄ και ΄΄THE LITΤLE MERMAID COPENHAGEN΄΄ μπορώ να πω ότι με άγγιξαν και με συγκίνησαν ταυτόχρονα γιατί σε αυτά μιλάς για κάτι τόσο δυνατό, την αγάπη και τον έρωτα και ταυτόχρονα για το ψέμα και την υποκρισία. Είμαστε φτιαγμένοι να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε, να πληγώνουμε και να πληγωνόμαστε, άλλωστε στις μεγάλες αγάπες υπάρχει πόνος και ευτυχία ταυτόχρονα, συναισθήματα τόσο έντονα που εναλλάσσονται για να μας θυμίζουν ότι ζούμε, για να μας θυμίζουν ότι είμαστε άνθρωποι.
«με πλήγωσες» «θυμήσου τα λόγια» «με μείωσες» «δεν ντρέπομαι για ότι αισθάνθηκα» «δεν θέλω να ξέρει» «με πρόδωσε» «ανεκπλήρωτα όνειρα» λόγια που δείχνουν ένα βαθιά ερωτευμένο άτομο.
Όλα αυτά τα έχεις αποτυπώσει τέλεια, κάθε σου λέξη και μια εικόνα, κάθε εικόνα και μια αίσθηση, άλλοτε γλυκιά και άλλοτε πικρή.
ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ…και για μένα είναι εδώ.. τον σκέφτομαι, ξέρει άραγε τι νιώθω γι’αυτόν? Νιώθει και αυτός τα ίδια για μένα? Ερωτήματα που με βασάνιζαν και με βασανίζουν..
ΠΕΡΙΜΕΝΩ…αν άξιζε ότι έζησες μην περιμένεις, πράξε, γιατί και εγώ περίμενα.. ίσως να είναι η τελευταία σου ευκαιρία, πες του ότι τον αγαπάς όσος καιρός και αν έχει περάσει.
Κάποια στιγμή στην ζωή μου νομίζω ότι έζησα με έναν άνθρωπο τον απόλυτο έρωτα. Από τότε έχουν περάσει 11 χρόνια, έχω κάνει 2-3 σοβαρές σχέσεις στην τελευταία παντρεύτηκα κιόλας και εξακολουθώ να τον σκέφτομαι, τι είναι αυτό? Ας μου απαντήσει κάποιος.. εκείνοι που λένε ότι όλα τα ξεχνάς με το πέρασμα του χρόνου πιστεύω ότι δεν ισχύει αν έχεις αγαπήσει πραγματικά. Και αυτό είναι η απόδειξη της απόλυτης και πραγματικής αγάπης και ίσως και η μεγαλύτερη τιμωρία…
Η ζωή συνεχίζεται το ξέρω, έχω αγαπήσει και θα αγαπήσω ανθρώπους, αλλά δεν θα τους ερωτευτώ γιατί παραμένω ερωτευμένη…
Αν γύριζα τον χρόνο πίσω τι θα άλλαζα?? Τίποτα από αυτά που έζησα με αυτόν, αλλά τα πάντα από αυτά που δεν έζησα με αυτόν
Παρόλο που πληγώθηκα από αυτόν - εμείς οι γυναίκες βλέπεις είμαστε πιο ευαίσθητες και πληγωνόμαστε πιο εύκολα, δεν έχουμε τον κυνισμό τους ή για να μην τους αδικώ κιόλας τον ορθολογισμό τους - τον αναζητώ σε όλες τις φάσεις της ζωής μου και στα όνειρα μου ακόμα, είναι βασανιστικό, το ξέρω..
Από την άλλη μεριά αναρωτιέμαι μήπως έφταιξα εγώ και τον άφησα να φύγει από κοντά μου… μήπως εγώ έκανα τα περισσότερα λάθη…
Κάποιοι φίλοι, ακόμα και εσύ μιλάτε για εκδίκηση.. τι να εκδικηθούν, τι να εκδικηθείς, τι να εκδικηθώ, ότι αγαπήσαμε? Εγώ θα πω Όχι, απλά κρατάω τα καλά και πορεύομαι ή τουλάχιστον προσπαθώ..
Σου εύχομαι καλή μου Λία ο Άγγελος σου να είναι συνέχεια κοντά σου και να σε φροντίζει από όπου και αν προέρχεται, είτε από τον ουρανό, είτε από την γη..

Φιλιά πολλά από μια πληγωμένη ψυχή…

LIAKI είπε...

Ανώνυμη πληγωμένη ψυχή
Χαίρομαι που τα μικρά μου κείμενα σε άγγιξαν όπως πιστεύω θα άγγιζαν όλους αυτούς που έχουν πονέσει και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε περισσότερο ευαίσθητες σε τέτοια θέματα....Να είσαι πάντα καλά και να θυμάσαι όλοι έχουμε έναν άγγελο κοντά μας.....ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!