Με αφορμή το αποκριάτικο και γενέθλιο party του φίλου μου Μανώλη (Πολύχρονος για ακόμη μία φορά) με θέμα δαίμονες και άγγελοι αποφάσισα να ντυθώ άγγελος.....δεν ξέρω αν έκανα τη σωστή επιλογή...γιατί με κούρασαν αφάνταστα τα φτερά....γιατί το φωτοστέφανο δεν μπορούσε με τίποτα να σταθεί ίσιο πάνω στο κεφάλι μου....τι τραβάνε και αυτοί οι άγγελοι......!!!!!
Πάντως αν μου δινόταν μία ευκαιρία μαγική ονειρική θα ήθελα για λίγο...... να γίνω ΑΓΓΕΛΟΣ αόρατος και να βρίσκομαι κοντά εκεί στους ανθρώπους που θα ήθελα να είμαι και να προσέχω.....
Πρώτα, από όλους θα πήγαινα να συναντήσω έναν άλλον άγγελο, έναν άγγελο που εδώ και έξι χρόνια ζει στον ουρανό και με προσέχει εκείνος..Εναν άγγελο με γαλάζια μάτια έναν άγγελο που λάτρεψα και με λάτρεψε, έναν άγγελο που έφυγε άδικα από τη ζωή και πλέον τον συναντώ μόνο στα όνειρά μου......Μπαμπά μου λείπεις.......
Μετά θα άνοιγα τα φτερά μου, και ως όνειρο ζώντας το, θα ήταν τεράστια και θα μπορούσαν να κλείσουν μέσα όλους αυτούς που θα ήθελα να προσέξω και να είμαι πάντα κοντά τους και είναι τόσοι πολλοί αυτοί που θα ήταν κάτω από τα φτερά μου...τόσοι πολλοί.....
Είσαι και εσύ εκεί..........Με νιώθεις έστω και λίγο να σε αγκαλιάζω?
1 σχόλιο:
..η σκεψη οτι ειναι εκει ψηλα και ειναι αγγελοι, μου δινει δυναμη να αντεχω την απωλεια αγαπημενων απο τη ζωη εδω στη γη..ειναι οι δικοι μου αγγελοι,οι δικοι μου καλεσμενοι τα βραδυα που περναω δυσκολα..και ειναι παντα εδω,πιο κοντα μου απο ποτε..
Δημοσίευση σχολίου